Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy Wydział VI Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący SSR Anita Morwińska-Sobiecka

Protokolant sekretarz sądowy Błażej Jurkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2016 roku w Bydgoszczy

na rozprawie sprawy z powództwa małoletniej O. C.

reprezentowanej przez matkę M. S.

przeciwko Ł. C.

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego Ł. C. na rzecz małoletniej powódki O. C. alimenty w kwocie po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10- tego każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki M. S. wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat począwszy od dnia 1 lipca 2016 roku,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  zasądza od pozwanego Ł. C. na rzecz Skarbu Państwa – przez Oddział (...) Sądu Rejonowego w Bydgoszczy kwotę 180 zł ( sto osiemdziesiąt złotych ) tytułem ½ opłaty sądowej, od której małoletnia powódka jest zwolniona,

4.  zasądza od pozwanego Ł. C. na rzecz małoletniej powódki działającej przez matkę M. S. kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego,

5.  wyrokowi w punkcie pierwszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt VI RC 473/16

UZASADNIENIE

Małoletnia powódka O. C. reprezentowana przez matkę M. S. wniosła o zasądzenie pod pozwanego Ł. C. alimentów w kwocie 900 zł miesięcznie płatnych do 10 dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki począwszy od dnia 1 kwietnia 2016 roku.

W uzasadnieniu wskazano, że małoletnia O. jest córką pozwanego. W czerwcu 2015 r. rodzice małoletniej rozstali się. Początkowo pozwany przekazywał na utrzymanie córki kwotę 800 zł, od listopada 2015 przekazuje kwotę 500 zł. (k. 2-4).

W odpowiedzi na pozew pozwany Ł. C. wniósł o oddalenie powództwa w całości od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia orzekania oraz o oddalenie powództwa ponad kwotę 500 zł od dnia wydania orzeczenia.

W uzasadnieniu wskazano, że nie ma podstaw prawnych do zasądzenia alimentów wstecz, gdyż powódka nie udowodniła, że zostały niezaspokojone potrzeby małoletniej, a ponadto pozwany przekazywał co miesiąc matce dziecka kwotę 500 zł miesięcznie w tym okresie, jak i robi to obecnie. Podano także, że małoletnia jest dzieckiem zdrowym, nie wymaga specjalistycznej opieki i wszystkie jej potrzeby są zaspokajane na bieżąco. Pozwany wskazał też, że pracuje jako magazynier i otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1.355 zł netto miesięcznie. Obecnie wynajmuje pokój za który opłaty wraz z mediami wynoszą ok. 500-550 zł miesięcznie (k. 66-69).

Po przeprowadzeniu postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia powódka O. C. urodzona (...) pochodzi z nieformalnego związku (...).

Rodzice małoletniej rozstali się w czerwcu 2015 r. Początkowo dochodzili do porozumienia w kwestii alimentowania, pozwany łożył na małoletnią kwotę 800 zł. Od listopada 2015 r. rozpoczął alimentowanie na poziomie różnych kwot, które łącznie oscylowały wokół kwoty 500 zł miesięcznie.

dowód : zeznania przedstawicielki małoletniej powódki M. S. k. 144v-146, zeznania pozwanego Ł. C. k. 146-147v., odpis zupełny aktu urodzenia dziecka k.6; przelewy potwierdzające alimentowanie małoletniej powódki k. 77-90

Matka małoletniej powódki M. S. jest zatrudniona od 1 września 2016 r. w (...). Poprzednio pracowała w (...) B. w Drugim D. (...). Aktualnie jej wynagrodzenie jest na poziomie ok. 2.100 zł netto miesięcznie. Dodatkowo ma premie kwartalne w wysokości 700 zł, a czasami 1000 zł brutto. Otrzymuje też tzw. trzynastą pensję. Zgodnie z rozliczeniem rocznym dochodów, w roku 2015 po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne osiągnęła dochód w kwocie 22781,42 ( ok. 1898 zł netto miesięcznie).

M. S. mieszka z córką w mieszkaniu, którego jest właścicielką. Mieszkanie ma 40 metrów ². Małoletnia O. ma swój pokój. Na koszty mieszkaniowe składają się: czynsz 415 zł, prąd ok. 40 zł miesięcznie ( 80 zł co drugi miesiąc), gaz 28 zł (57 zł co drugi miesiąc), telewizja i Internet 82 zł miesięcznie.

Matka małoletniej nie ma żadnych zadłużeń. Z uwagi na częste choroby córki M. S. często przebywa na zwolnieniu lekarskim.

dowód: zeznania przedstawicielki małoletniej powódki M. S. k. 144v-146, zeznania świadka J. S. k. 141-143; zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach matki małoletniej powódki k.5; k.14; PIT 37 za rok 2015 z dochodami matki małoletniej powódki k. 15-16; potwierdzenie wydatków mieszkaniowych k. 33-37, k.50-51, k. 53, k. 61-64; pismo z I. S.w B. przenoszący matkę małoletniej powódki na inne stanowiska pracy k.126;

Małoletnia O. chodzi do żłobka, za który opłata wynosi ok. 380-450 zł miesięcznie wraz z opłatą za radę rodziców. Opłata uzależniona jest od ilości dni spędzonych w żłobku. W żłobku jest do godziny ok. 16:00. Przed pójściem do żłobka je śniadanie. Dodatkowo jest jeszcze na mleku modyfikowanym, którego koszt to ok. 70 - 80 zł. Małoletnia używa jeszcze pampersów za kwotę ok. 100 zł miesięcznie. Dużym obciążeniem finansowym jest także obuwie dla powódki. Co sezon musi mieć kupowany większy rozmiar. Matka kupuje córce obuwie z zabudowaną, usztywnianą piętą, gdyż dziecko jest pod opieką ortopedy z uwagi na koślawość stóp. Koszt wizyty co 6 miesięcy wynosi ok. 100 zł. Rodzice zgodnie uznali na konieczność leczenia prywatnego, nie byli bowiem zadowoleni z wizyty przez NFZ. Małoletnia zażywa leki na odporność m.in. tran i suplementy diety.

Małoletnia O. od kwietnia 2016 chodzi na zajęcia dodatkowe. Od września 2016 uczęszcza raz w tygodniu na zajęcia ogólnorozwojowe do (...). Jest to kosztem ok. 140 zł miesięcznie. Sporadycznie małoletnia jeździ z matką na basen.

Kiedy idzie do ojca to ma przygotowane przez matkę ubrania, smakołyki, pampersy. Jednak od jakiegoś czasu ojciec nie korzysta z tych rzeczy.

Sąd kierując się wiekiem dziecka, jego etapem rozwoju, zestawieniem potrzeb, powszechną znajomością cen i wskazaniami doświadczenia życiowego ustalił, iż usprawiedliwiony koszty utrzymania małoletniej O. to kwota ok. 1180 zł miesięcznie. Na kwotę tę składają się : żłobek 400 zł, mleko modyfikowane 70 zł-80 zł, żywność 280 zł, środki higieniczno-kosmetyczne- 30-40 zł, proszki do prania i płukania ok. 30 zł, odzież i obuwie ortopedyczne 150 zł, zajęcia dodatkowe w K. 140 zł, organizacja czasu wolnego, zabawki edukacyjne ok. 60 zł.

Dodatkowo należy uznać, iż w koszty te wchodzi części kosztów mieszkaniowych przypadająca na małoletnią.

dowód : zeznania przedstawicielki małoletniej powódki M. S. k. 144v-146, zeznania świadka J. S. k. 141-143; zeznania świadka E. C. k.143v-144;. zestawienie miesięcznych kosztów utrzymania małoletniej powódki k. 17, rachunki i faktury potwierdzające wydatki na małoletnią k. 20, k. 52, k. 65, rozliczenie kosztów żłobka k. 70;

Pozwany Ł. C. skończył filologię angielską. Pracował za granicą. Po narodzinach dziecka był w S. jeszcze przez trzy miesiące. Po powrocie do kraju często zmieniał pracę, powołując się na nieodpowiednie warunki pracy i płacy. W roku 2015 osiągnął dochód po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości 8.024,77 zł ( 668 zł miesięcznie netto).

Pozwany, z uwagi na biegłą znajomość j. angielskiego jak również wykształcenie (filolog j. angielskiego) pracował w szkole języka angielskiego (...) Przez kilka godzin tygodniowo pracował w szkole języka angielskiego. Ze szkołą związał się umową na rok szkolny lecz czuł się oszukany i wykorzystany gdyż nie dostał tyle godzin lekcyjnych ile chciał. Wówczas postanowił wyjechać za granicę.

Po narodzinach mał. powódki powód był w S. przez trzy miesiące. Po powrocie ze S. podjął się w styczniu 2015 r. pracy w sklepie internetowym. Początkowo na cały etat. Jednak z uwagi na złe warunki pracy, chciał z pracy zrezygnować w efekcie przeszedł na 2/5 etatu i pozostał u tego pracodawcy do sierpnia 2015 r. Z pracy tej jednak zrezygnował, złożył wypowiedzenie, gdyż miał już pracę z S. M.. Tam podjął się zatrudnienia w sierpniu 2015 r., gdzie zgodnie z umową miał zarobić ok. 1.700 zł netto, jednak z tej pracy również zrezygnował, gdyż obiecywano mu wyższe wynagrodzenie, nie był zadowolony z warunków pracy. Nie przepracował nawet miesiąca.

Obecnie pracuje w firmie (...) w Z. jako magazynier i zarabia 1.355,69 zł netto miesięcznie. Zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Pozwany przez dwie godziny w tygodniu w piątki, udziela bezpłatnie korepetycji synowi właściciela firmy, w której pracuje. Robi to w ramach godzin pracy i dlatego nie pobiera dodatkowego wynagrodzenia w zamian licząc na ustępstwa od pracodawcy.

Do pracy i z pracy jeździ z kolegą, któremu płaci około 80 zł miesięcznie. W B. korzysta z komunikacji miejskiej lub chodzi pieszo.

Ł. C. wynajmuje pokój za który płaci 400 zł czynszu oraz dodatkowo około 150 zł płaci za media. W pokoju ma przygotowane łóżeczko dla córki. Znajdują się tam też zabawki dla niej.

Wcześniej mieszkał u swojej matki i na działce. Matce dawał około 200-300 zł na koszty mieszkaniowe.

Zarówno matka małoletniej powódki, jak i jej siostra proponowały pozwanemu, aby udzielał korepetycji, ale pozwany nie był tym zainteresowany, gdyż nie interesowała go praca „po znajomości”, jak i nie chciał tracić czasu, który mógłby spędzić z córką. Sam również umieścił ogłoszenie, że udziela korepetycji. Zgłosiła się do niego jedna osoba, ale chciała negocjować cenę i z uwagi na odległość jej miejsca zamieszkania nie doszło do porozumienia.

dowód: zeznania pozwanego Ł. C. k. 146-147v., zeznania świadka J. S. k. 141-143; zeznania świadka D. W. k. 143-143v; zeznania świadka E. C. k. 143v-144; zeznania przedstawicielki małoletniej powódki M. S. k. 144v-146; umowa najmu lokalu k. 71-72; umowa o pracę k. 73-74, k. 75-76;; rachunki potwierdzające wydatki pozwanego gdy mieszkał z matką k. 91-104; podanie o pracę k. 105; korespondencja pozwanego związana z poszukiwaniem pracy k. 106- 111; zaświadczenie o zatrudnieniu k. 114; PIT za rok 2015 k. 131-134;

Sąd poddał analizie zeznania przesłuchanych w sprawie stron procesu i kierując się swobodną jednakże nie dowolną oceną tych dowodów doszedł do przekonania, iż należy przyznać walor wiarygodności zeznaniom przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki w całości, uznając je za logiczne i spójne, co do istoty sprawy tj. w zakresie podejmowanej pracy i otrzymywanego wynagrodzenia, uczestnictwa pozwanego w życiu dziecka, kosztów mieszkaniowych oraz miesięcznych kosztów związanych z utrzymaniem małoletniej. Jej wypowiedzi były zbieżne z przedłożonymi do akt dokumentami oraz z zeznaniami przesłuchanych świadków. Fakt, iż matka dziecka określiła koszty jego utrzymania na poziomie kwoty 2000 zł miesięcznie nie zmienia jej całościowej oceny dowodów. Bardziej jest to związane z subiektywną oceną potrzeb dziecka niż z prawdomównością. Kosztorys przedstawiony przez matkę uwzględniał bowiem również koszty mieszkaniowe jak i koszty wakacji.

Sąd za wiarygodne uznał także zeznania pozwanego, co do jego sytuacji życiowej, osiąganych dochodów i wydatków. Na poparcie swoich twierdzeń pozwany przedłożył stosowne dokumenty. W ocenie jednak Sądu możliwości zarobkowe pozwanego są większe niż wskazywana przez niego kwota 1.355 zł netto miesięcznie. Antycypując jedynie w tym miejscu późniejsze rozważania, należy wskazać, iż pozwany umniejsza swoje możliwości zarobkowe i nie wykorzystuje w pełni swoich umiejętności .

Sąd przyznał walor wiarygodności zeznaniom świadków J. S., E. C. i D. W., które szczerze wskazały na okoliczności sobie znane istotne z punku widzenia rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. To ich zeznania m.in. przyczyniły się do ustalenia możliwości zarobkowych pozwanego, sytuacji majątkowej rodziców dziecka oraz potrzeb małoletniej O..

Za bardzo przydatny Sąd uznał także pozostały materiał dowodowy w postaci dołączonych do akt dokumentów, które pozwoliły na ustalenie zarówno dochodów stron jak i wydatków pozwanego. Wartość dowodowa dokumentów zaliczonych w poczet dowodów zdaniem Sądu nie budzi żadnych wątpliwości szczególnie ze względu na ich urzędowe pochodzenie. Również żadna ze stron nie podważała ich wiarygodności.

Sąd pominął dowód z paragonów na k. 18-19, k. 21-32, k. 38-49 i k. 54-60 albowiem nie stanowią one dowodu przez kogo i na rzecz kogo zostały zakupione towary się na nich znajdujące.

Sąd zważył, co następuje:

Po analizie przeprowadzonych w sprawie dowodów, Sąd kierując się swobodną ich oceną, doszedł do przekonania, iż strony stoją na odmiennym stanowisku, co do wysokości alimentowania małoletniej O. C. przez ojca. Matka małoletniej powódki domagała się zasądzenia alimentów w kwocie 900 złotych miesięcznie, natomiast pozwany uznał powództwo do kwoty 500 złotych miesięcznie.

Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dzieci wynika z treści art. 133 § 1 kro, który stanowi, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymywać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Obowiązek alimentacyjny jest konsekwencją obowiązku troski o prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy dziecka.

Ustalając zakres świadczeń alimentacyjnych, Sąd uwzględnia zarówno usprawiedliwione potrzeby uprawnionego jak i zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro). Wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie - w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokryciu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego (§ 2).

Na usprawiedliwione potrzeby dziecka składają się nie tylko elementarne aspekty związane z zaspokojeniem minimum egzystencji, takie jak wyżywienie, mieszkanie, odzież, higiena osobista, leczenie, ale również potrzeby związane z rozwojem duchowym i intelektualnym dziecka z uwzględnieniem jego wieku, uzdolnień i zainteresowań.

Przenosząc te rozważania prawne na grunt przedmiotowej sprawy należy wskazać, iż na pozwanym ciąży obowiązek prawny (tak jak i moralny) zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małoletniej córki i powinien on wykorzystać swoje możliwości, aby wesprzeć ją finansowo. Dobrowolnie płacona przez pozwanego kwota 500 zł nie jest wystarczająca, aby zabezpieczyć potrzeby małoletniej.

Jak ustalono bowiem wyżej usprawiedliwione potrzeby małoletniej oscylują wokół kwoty 1200 zł miesięcznie (bez kosztów mieszkaniowych). Zatem proponowana kwota 500 zł nie stanowi nawet połowy tych kosztów. Sąd nie znalazł żadnych podstaw by w wyższym stopniu obciążać alimentacyjnie matkę dziecka, która osobistymi staraniami z całą pewnością wypełnia już swój obowiązek alimentacyjny.

Przez ustawowe określenie "możliwości zarobkowe i majątkowe" rozumieć należy nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Możliwości zarobkowe zobowiązanego nie mogą być zawsze utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami. W przypadkach uzasadnionych obejmują one także wysokość zarobków, które zobowiązany jest w stanie uzyskać, lecz nie osiąga ich z przyczyn niezasługujących na usprawiedliwienie. Chodzi tu o przypadki, w których osoba zobowiązana nie wykonuje wyuczonego i dobrze wynagradzanego zawodu, pracuje w niepełnym wymiarze godzin bądź też pracuje dorywczo lub też bez racjonalnych powodów rezygnuje z dobrze płatnej pracy.

Tymczasem pozwany pracuje jako magazynier 5 dni w tygodniu do godziny 16:00 za kwotę 1350 zł miesięcznie. Zdaniem sądu nie wykorzystuje on w pełni swoich możliwości zarobkowych. Ukończył filologię angielską. Ma doświadczenia w pracy za granicą, gdzie doskonalił język angielski jak również wykonywał prace w zakresie fotografii produktowej, obróbki zdjęć, znajomość wielu programów komputerowych, tworzył strony internetowe, znajomość kodowania (...) i (...). Z biegłą znajomością języka angielskiego, oraz - jak sam pisał w swojej ofercie- z doświadczeniem jako lektor w nauczeniu indywidualnym i grupowym - pozwany ma możliwość udzielania korepetycji, jak i podjęcia dodatkowego zatrudnienia w szkole językowej, nawet kilka godzin w tygodniu. Z takiej możliwości jednak nie korzysta, zniechęcony dotychczasowymi doświadczeniami, w tej dziedzinie. Również matka dziecka proponowała mu udzielania odpłatnie korepetycji dzieciom koleżanki, ale pozwany nie był tym zainteresowany. Wskazać także należy, że pozwany dobrowolnie zrezygnował z pracy z dochodem 1.700 zł netto miesięcznie, czym obniżył swój dochód o ok. 350 zł miesięcznie. Tak nieodpowiedzialne zachowanie pozwanego nie zasługuje na aprobatę Sądu. Pozwany musi w końcu zacząć wykorzystywać swoje możliwości zarobkowe, by partycypować w kosztach utrzymania dziecka w sposób adekwatny do jej potrzeb. Mając do dyspozycji zgromadzony w sprawie materiał dowodowy zdaniem sądu pozwany ma możliwości zarobkowe na poziomie kwoty ok. 1900 zł – 2000 zł miesięcznie netto. Udzielając korepetycji nawet jednej osobie przez godzinę tygodniowo zarobiłby dodatkowo minimum 200 zł. Takich godzin winno być więcej i zdaniem sądu pozwany z powodzeniem może pogodzić pracę dodatkową z opieka nad z córką. W ocenie Sądu, dorosły, zdrowy mężczyzna mający na utrzymaniu małoletnie dziecko powinien w pierwszej kolejności, przed podjęciem decyzji o zmianie pracy, kierować się dobrem swojej córki, czego pozwany nie czynił.

Reasumując powyższe sąd doszedł do przekonania, iż zasądzenie na podstawie art. 133 kro od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kwoty 600 zł tytułem renty alimentacyjnej będzie kwotą na dzień dzisiejszy wystarczającą i adekwatną tak do sytuacji majątkowej obu stron jak i usprawiedliwionych potrzeb małoletniej O..

W pozostałym zakresie Sąd powództwo oddalił uznając, że kwota powyżej 600 zł miesiącznice, jest zbyt wysoka, aby obciążyć nią pozwanego. Sąd musiał bowiem uwzględnić stałe wydatki pozwanego, na które składają się opłata za mieszkanie ok. 550 zł, dojazdy do pracy ok. 80 zł-100 zł. Ponadto sąd oddalając powództwo w pozostałym zakresie miał na uwadze również to, iż matka dziecka znajduje się w lepszej sytuacji finansowej niż pozwany. Jej dochód oscyluje w granicach 2.100 zł. Otrzymuje tez nagrody, trzynastą pensje, jak i korzysta z funduszu socjalnego. Również ma ona lepszą sytuację mieszkaniową, pomimo iż mieszka z córką jej koszty mieszkaniowe są niższe niż koszty wynajęcia pokoju pozwanego. Wskazać też należy, że pozwany sporo czasu poświęca córce i w tym czasie ponosi koszty jej utrzymania, co musiało mieć również wpływ na rozstrzygnięcie alimentacyjne.

Sąd nie znalazł również przesłanek, aby zasądzić alimenty za okres przed wytoczeniem powództwa, albowiem matka małoletniej nie wykazała, czy i jakie potrzeby małoletniej nie zostały w tym okresie niezaspokojone oraz że na zaspokojenie potrzeb małoletniej O. zaciągnęła jakieś zobowiązania, które nie są spłacone. Wskazać też należy, że pozwany dobrowolnie łożył na rzecz powódki kwotę 500 zł w skali miesiąca, więc zaspokajał w zasadniczej części potrzeby swojej córki.

Z uwagi na konieczność spłaty względem małoletniego powoda zaległych świadczeń alimentacyjnych, jak również bieżącego obowiązku alimentacyjnego sąd obciążył pozwanego na rzecz Skarbu Państwa opłatą sądową jedynie w 1/2 części, zasądzając od niego kwotę 180 zł. Ponadto kierując się art. 102 kpc, na zasadzie słuszności sąd od pozwanego, jako strony przegrywającej, zasądził na rzecz strony powodowej kwotę 360 zł tytułem zwrotu części kosztów zastępstwa procesowego. Pozwany łożył już bowiem na córkę kwotę 500 zł, ponadto uznał tą wysokość przy pierwszej czynności procesowej, a więc Sąd uznał, że stawkę minimalną – na zasadzie słuszności będzie obliczał w oparciu o w.p.s 1200 zł ( 100 zł *12) wartość przedmiotu sporu stanowi kwota 120 zł. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie stawką minimalną przy wartości przedmiotu sporu 1200 zł jest kwota 360 zł i tą kwotą postanowiono obciążyć pozwanego, jako stronę przegrywającą.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c wyrokowi w punkcie pierwszym nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Anita Morwińska-Sobiecka