Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII GC 527/20 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Bydgoszczy z 2023-01-18

Sygn. akt VIII GC 527/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2023 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Joanna Jankowska

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2023 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. G.

przeciwko M. B.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 28 506,25 zł (dwadzieścia osiem tysięcy pięćset sześć złotych dwadzieścia pięć groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 sierpnia 2019 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5 843 zł (pięć tysięcy osiemset czterdzieści ) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Bydgoszczy kwotę 679,95 zł (sześćset siedemdziesiąt dziewięć złotych dziewięćdziesiąt pięć groszy) tytułem nieopłaconych kosztów sądowych.

Sygn. akt VIII GC 527/20

UZASADNIENIE

Powód M. G. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w B. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w N. kwoty 28 506,25 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także kosztów procesu według norm przepisanych.

Powód uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że w 2015 roku do powoda zgłosił się S. K. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...), który zlecił powodowi naprawę urządzenia – żurawia (...), rok produkcji 1990. W ramach prowadzonej z pozwanym współpracy powód zlecił mu wykonanie naprawy jako podwykonawcy. Z tytułu naprawy ww. żurawia powód otrzymał od S. K. wynagrodzenie, które następnie przekazał pozwanemu. W trakcie korzystania z dźwigu przez S. K. okazało się, że naprawa instalacji elektrycznej nie została wykonana, wobec czego S. K. odstąpił od umowy z powodem i złożył przeciwko niemu do Sądu w Rejonowego w Nowym Sączu pozew o zapłatę, zakończony zasądzeniem od powoda na rzecz S. K. kwoty 15 460,29 zł oraz kosztów procesu w kwocie 4 391 zł. Nadto powód poniósł koszty dojazdu na rozprawy do Sądu Rejonowego w Nowym Sączu w kwocie 3 138,96 zł brutto, koszty utraconego zarobku na skutek uczestnictwa w procesie sądowym w kwocie 5.166 zł, koszty noclegu w kwocie 300 zł oraz wyżywienia w kwocie 50 zł. Pozwany po wezwaniu do uiszczenia tych należności odmówił jej zapłaty.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 20 stycznia 2020 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt VIII GNc 6190/19 orzekł zgodnie z żądaniem pozwu i rozstrzygnął o kosztach procesu.

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu przyznano, że powód zwrócił się do pozwanego jako podwykonawcy, aby ten dokonał naprawy urządzenia żuraw (...) o numerze fabrycznym (...). Powód dostarczył pojazd z zamontowanym żurawiem i pozostawił go u pozwanego w celu ustalenia rodzaju działań dla przywrócenia sprawności tego urządzenia i możliwości jego naprawy. Po wstępnych oględzinach pozwany poinformował powoda, że naprawa jest możliwa, a następnie strony zgodnie ustaliły, że przeprowadzona zostanie regeneracja urządzenia, w tym istniejącego systemu z ingerencją w jego system komputerowy i połączenia elektroniczne. Po dokonaniu naprawy powód wraz z przedstawicielem S. K. dokonał odbioru urządzenia oraz przyprowadził testy potwierdzające sprawność urządzenia. Nie zgłoszono wówczas pozwanemu jakichkolwiek uwag co do wykonanej usługi.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 maja 2015 rku S. K. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w Z. jako zlecający zamówił u powoda usługę regeneracji dźwigu – żurawia (...). Przedmiotem zamówienia było wykonanie nowego układu elektronicznego kompatybilnego ze sterowaniem radiowym zainstalowanym na urządzeniu z jednoczesnym usunięciem dotychczasowej elektroniki, płyty elektronicznej oraz sterowników. Nadto przedmiot zamówienia stanowił montaż na urządzeniu oprogramowania z podłączeniem sterowania radiowego z przystosowaniem do nowej płyty elektronicznej, a także schematów elektrycznych nowego urządzenia. Zamówienie to zostało złożone po wcześniejszych uzgodnieniach powoda i S. K. prowadzonych od dnia 16 marca 2015 roku drogą elektroniczną. Wskazano w nich cenę naprawy wynoszącą 12 200 zł (+/- 5 %) netto oraz termin wykonania usługi wynoszący 35 dni. W dni 12 maja 2015 roku S. K. wpłacił powodowi kwotę 1 500 zł tytułem zadatku.

Dowód: okoliczności bezsporne, nadto: kopia zamówienia z dnia 12 maja 2015 roku – k. 21, wydruki wiadomości e-mail – k. 12 akt V GC 947/17 Sądu Rejonowego w Nowym Targu

Powód w oparciu o zamówienie złożone drogą elektroniczną w dniu 30 kwietnia 2015 roku zlecił wykonanie ww. prac naprawczych pozwanemu. W zamówieniu tym wskazano, że obejmuje ono nowy system (...) przy zachowaniu funkcjonalności dźwigu w nominalne ruchy robocze oraz opracowanie dokumentacji technicznej montowanego układu.

Pozwany w okresie od 12 maja 2015 roku do 19 maja 2015 roku wykonał czynności polegające na naprawie prawidłowego wyłączenia ruchów niebezpiecznych według zasad procedury bezpieczeństwa dla żurawi zakabinowych, rozdzielni małej po prawej stronie żurawia, połączeń wewnątrz komputera głównego, połączenia prawidłowego na listwie pin, płyty zasilacza (wzmacniacza sygnałów radiowych), uszkodzonych pinów na płytach wykonawczych poszczególnych funkcji (ruchów) żurawia, wymiany pinów przewodów (...), złącza elektronicznego sygnałów wyjściowych z radia, a także przeprowadzono programową regulację poszczególnych funkcji (...) oraz funkcji proporcjonalnego sterowania ruchami żurawia. Urządzenie po naprawie wydano S. K. w dniu 19 maja 2015 roku. Powód i S. K. nie zgłaszali wówczas pozwanemu żadnych zastrzeżeń co do sposobu naprawy. Za czynności naprawcze pozwany w dniu 25 maja 2015 roku wystawił powodowi fakturę VAT nr (...) na kwotę 10 455 zł brutto. Termin zapłaty należności wskazanej w tej fakturze upływał w dniu 26 maja 2015 roku. Powód dokonał zapłaty tej należności.

Dowód: okoliczności bezsporne, nadto: wydruk e-maila – k. 61 akt V GC 947/17 Sądu Rejonowego w Nowym Targu, faktura VAT Nr (...) z 25 maja 2015 r. - k. 20 akt

Za wykonane przez pozwanego prace powód w dniu 27 maja 2015 roku wystawił S. K. fakturę VAT nr (...) na kwotę 15 006 zł brutto (12 200 zł netto) z terminem płatności wyznaczonym na dzień 3 czerwca 2015 roku. S. K. w dniu 8 czerwca 2015 roku uiścił resztę wynagrodzenia w wysokości 13 506 zł.

Powód udzielił zlecającemu ww. usługę 12-miesięcznej gwarancji na całe urządzenie.

Dowód: kopia faktury nr (...) - k. 15 akt V GC 947/17 Sądu Rejonowego w Nowym Targu, potwierdzenie przelewu bankowego – k. 17 akt V GC 947/17 Sądu Rejonowego w Nowym Targu

Po przetransportowaniu żurawia do kopalni węgla kamiennego w B. okazało się, że urządzenie nie działa prawidłowo i korzystanie z niego nie jest możliwe. W związku z tym S. K. zdecydował się przekazać żurawia do naprawy (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w K.. Spółka ta przed naprawą poddała urządzenie badaniom i próbom zgodnym z warunkami technicznymi (...) i w ich wyniku stwierdziła, że żuraw samoczynnie wykonuje ruchy, np. obrót, wsuw, a także nie działa w nim układ przeciążeniowy, Po demontażu pokrywy systemu (...) stwierdzono wykonanie na panelu skrótów oraz zmontowanie (wlutowanie) nieoryginalnych części, a także nieprawidłowe podłączenie elementów zewnętrznych i poprzecinanie przewodów. S. K. oraz pracownicy (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. podjęli próby skontaktowania się z powodem celem weryfikacji rodzaju usterek, ewentualnie ich naprawy, jednak bezskutecznie.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. w dniu 11 stycznia 2016 roku wystawiła poświadczenie nr (...) wykonania naprawy przedmiotowego żurawia na zlecenie S. K.. W jej ramach wykonano naprawę sterowania radiowego i układu przeciążeniowego żurawia, czyli wymianę płyty głównej układu elektronicznego i prawidłowe podłączenie elementów zewnętrznych do płyty głównej układu elektronicznego oraz usunięto części nieoryginalne oraz dokonano regulacji parametrów żurawia. Po naprawie żuraw został poddany badaniom i próbom w zakresie przewidzianym w warunkach technicznych dozoru technicznego (...) z wynikiem pomyślnym. Za powyższą naprawę S. K. został obciążony przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w K. należnością w wysokości 31 291,20 zł brutto.

W związku ze zgłoszonymi przez S. K. uwagami co do wykonania naprawy żurawia przez powoda ten pismami z dnia 12 kwietnia 2016 roku, 31 maja 2016 roku oraz 25 listopada 2016 roku wezwał pozwanego do ustosunkowania się do ich treści. W pismach tych wskazano, że przedmiotem zlecenia był montaż nowych elementów urządzenia, a w rzeczywistości doszło jedynie do naprawy urządzeń już zainstalowanych. W odpowiedzi na pisma powoda pozwany wskazał, że z uwagi na koszty uzgodniono naprawę istniejącego systemu z ingerencją w system komputerowy dźwigi i połączenia elektroniczne. Pismem z dnia 7 listopada 2016 roku S. K. odstąpił od umowy zawartej z powodem w dniu 12 maja 2015 roku i wniósł o zwrot kwoty 15 006 zł uiszczonej jako wynagrodzenie za usługę naprawy żurawia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 kwietnia 216 roku do dnia zapłaty.

Dowód: kopia pisma powoda – k. 12 -14 akt, kopia pismo pozwanego z 28 listopada 2016 roku - k. 15 akt, kopia protokołu z badań żurawia – k. 18 akt V GC 947/17 Sądu Rejonowego w Nowym Targu, kopia poświadczenia naprawy – k. 20 akt V GC 947/17 Sądu Rejonowego w Nowym Targu, kopia oświadczenia o odstąpieniu od umowy – k. 30 V GC 947/17 Sądu Rejonowego w Nowym Targu

W dniu 28 kwietnia 2017 r. do Sądu Rejonowego w Nowym Sączu Wydziału V Gospodarczego wpłynął pozew S. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w Z., w którym domagano się zasądzenia od powoda kwoty 15 460,29 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie wyliczonymi za okres od dnia 25 listopada 2016 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Jako źródło tego roszczenia wskazano umowę zlecenia usługi, na podstawie której powód zobowiązał się do naprawy instalacji elektrycznej żurawia (...) nr fabryczny (...) z 1990 roku, zaś S. K. do zapłaty wynagrodzenia w kwocie 15 006 zł brutto. Z tytułu naprawy wystawiono fakturę na kwotę 15 006 zł, a S. K. po odbiorze dźwigu dokonał zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 26 marca 2018 roku wydanym przez Sąd Rejonowy w Nowym Sączu V Wydział Gospodarczy w sprawie o sygn. akt V GC 947/17 zasądzono od powoda na rzecz S. K. kwotę 15 460,29 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 25 listopada 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 4 391 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Pozwany na wniosek powoda został o nim zawiadomiony w trybie przewidzianym w art. 84 k.p.c., a pouczony przez ten Sąd o prawie wstąpienia do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego po stronie powoda nie zdecydował się występować w niej w tym charakterze.

Dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 26 marca 2018 roku – k. 101 akt V GC 947/17 Sądu Rejonowego w Nowym Targu, protokół rozprawy z dnia 26 marca 2018 roku – k. 99 akt V GC 947/17 Sądu Rejonowego w Nowym Targu, sprzeciw od nakazu zapłaty – k. 46 akt V GC 947/17 Sądu Rejonowego w Nowym Targu

Pismem z dnia 11 lipca 2018 roku pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 28 536,25 zł tytułem poniesionej przez powoda szkody na skutek nieprawidłowego wykonania przez pozwanego naprawy żurawia. W odpowiedzi na powyższe pozwany podniósł, że żądanie od niego zapłaty pozbawione jest podstawy prawnej.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 11 lipca 2018 roku – k. 19 akt, pismo strony pozwanej z 31 lipca 2018 roku - k.16-18 akt.

Prace serwisowe wykonane przez pozwanego dotyczyły głównie usprawnienia zainstalowanych w dźwigu zespołów elektroniki i automatyki wraz z ingerencją w system komputerowy i połączenia elektroniczne. Nie były związane z montażem nowych zespołów sterowania. Doprowadziły jedynie do chwilowego usprawnienia funkcjonalnego żurawia.

Dowód: pisemna opinia biegłego sądowego z dziedziny maszyn i urządzeń technicznych w zakresie budowy i eksploatacji maszyn roboczych, oceny stanu technicznego maszyn rolniczych, transportowych i maszyn do robót ziemnych M. Z. z opinią uzupełniającą – k. 165-167, 208-212

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów i wydruków przedstawionych przez strony, które nie budziły wątpliwości stron i Sądu co do swej autentyczności. Nadto Sąd oparł się o zeznania świadków oraz pisemną opinię biegłego sądowego z dziedziny maszyn i urządzeń technicznych w zakresie budowy i eksploatacji maszyn roboczych, oceny stanu technicznego maszyn rolniczych, transportowych i maszyn do robót ziemnych M. Z. z opinią uzupełniającą.

W tak ustalonym stanie faktycznym uznać należało, że strony łączyła umowa o świadczenie usług w postaci naprawy dźwigu – żurawia (...) nr fabryczny (...) z 1990 roku zgodnie ze zleceniem złożonym drogą elektroniczną w dniu 30 kwietnia 2015 roku za wynagrodzeniem w kwocie 10 455 zł brutto. O ile jednak powód spełnił prawidłowo swoje świadczenie z tej umowy wzajemnej, albowiem uiścił należne pozwanemu wynagrodzenie, o tyle pozwany zobowiązania swego nie wykonał w sposób właściwy. Wykonana przez niego naprawa ww. dźwigu nie była zgodna z ustaleniami wskazanymi w zleceniu jej wykonania, przez co skutkowała jedynie czasowym i nietrwałym usprawnieniem funkcjonowania urządzenia. Wbrew zleceniu nie zostały w nim zamontowane nowe podzespoły, a te, które zainstalowano, nie odpowiadały schematom technicznym, nie były częściami oryginalnymi, a niektóre zostały uszkodzone (przecięte przewody).

Tym samym zachodziła, w ocenie Sądu, podstawa do przyjęcia odpowiedzialności pozwanego Sąd w oparciu o art. 471 k.c., wymagający spełnienia przesłanek, jakimi są szkoda, niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania oraz związek przyczynowy między niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania a szkodą jako następstwo okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność. Zgodnie z tym przepisem na wierzycielu spoczywa obowiązek udowodnienia istnienia zobowiązania i jego treści, niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez dłużnika, powstania szkody i jej rozmiaru oraz wystąpienia związku przyczynowego, przy jednoczesnym istnieniu domniemania prawego, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiada. Wzruszenie domniemania z art. 471 in fine k.c. obciąża dłużnika.

Z nienależytym wykonaniem zobowiązania mamy do czynienia, gdy dłużnik spełnia świadczenie wbrew jego treści, przez co nie dochodzi do zaspokojenia interesu wierzyciela ze względu na rozbieżność między zakresem zaspokojenia wynikającym z treści zobowiązania a rzeczywiście uzyskanym. Jak wynika z akt sprawy, przedmiotem umowy stron było wykonanie nowego układu elektronicznego kompatybilnego ze sterowaniem radiowym zainstalowanym na urządzeniu z jednoczesnym usunięciem dotychczasowej elektroniki, płyty elektronicznej oraz sterowników. Nadto przedmiot zamówienia stanowił montaż na urządzeniu oprogramowania z podłączeniem sterowania radiowego z przystosowaniem do nowej płyty elektronicznej, a także schematów elektrycznych nowego urządzenia. W zamówieniu wyraźnie stwierdzono, że obejmuje ono nowy system (...) przy zachowaniu funkcjonalności dźwigu w nominalne ruchy robocze oraz opracowanie dokumentacji technicznej montowanego układu. Z opinii biegłego sądowego oraz poświadczenia 11 stycznia 2016 roku wystawionego przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w K. wynika zaś jednoznacznie, że czynności te nie zostały wykonane w ogóle lub zostały wykonane nieprawidłowo. W świetle powyższych wywodów nie można mieć wątpliwości, że pozwany umowę wykonał nienależycie, przy czym - co wymaga podkreślenia - pozwany realizacji swoich działań podjął się jako podmiot profesjonalny, co wymagało przyjęcia do ich oceny szczególnego miernika staranności. Jak wynika bowiem z art. 355 § 2 k.c., należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej określa się przy uwzględnieniu zawodowego charakteru tej działalności. W takim wypadku profesjonalizm dłużnika powinien przejawiać się w dwóch podstawowych cechach jego zachowania, czyli postępowaniu zgodnym z regułami fachowej wiedzy oraz sumienności. Od profesjonalisty obok fachowych kwalifikacji wymaga się zwiększonego zaangażowania w podjęte działania przygotowujące i realizujące świadczenie. Chodzi tu o większą zapobiegliwość, rzetelność, dokładność w działaniach dłużnika – profesjonalisty w porównaniu do podmiotów, które nie wykonują zobowiązania w ramach swojej działalności gospodarczej. Dodać trzeba, że należyta staranność osoby zawodowo wykonującej zobowiązanie - poza sytuacjami, w których umówiono się inaczej - jest rozumiana jako przeciętnie wymagana, a więc zachowująca ustaloną wzorcem średnią na wystarczającym poziomie, na tyle dobrym, aby prawidłowo wykonać czynności zawodowe (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 marca 2012 r., I CSK 330/11, LEX nr 1147729). W ocenie Sądu, w niniejszym wypadku takiej właśnie staranności zabrakło – naprawa została wykonana powierzchownie, wbrew zasadom sztuki technicznej, przy użyciu części nieoryginalnych, a przede wszystkim – bez zainstalowania nowych podzespołów. Odnośnie szkody i jej wysokości wskazać należy, że szkoda w rozumieniu art. 361 § 2 k.c. - w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy i w granicach wynikających z adekwatnego związku przyczynowego - obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Ogólnie zatem rzecz ujmując, szkodą jest powstała - wbrew woli poszkodowanego - różnica między jego obecnym stanem majątkowym a takim stanem, jaki zaistniałby, gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę, przy czym – jak już wspomniano - zakres zobowiązania sprawcy do naprawienia szkody jest wyznaczony przez adekwatny związek przyczynowy, czyli sprawca odpowiada w granicach normalnych następstw działania lub zaniechania, z których szkoda wynikła (art. 361 § 1 k.c.). Normalnymi następstwami zdarzenia, z którego wynikła szkoda, są następstwa, jakie tego rodzaju zdarzenie jest w ogóle w stanie wywołać i w zwyczajnym biegu rzeczy, a nie tylko na skutek szczególnego zbiegu okoliczności, z reguły je wywołuje. Natomiast anormalne jest następstwo, gdy doszło do niego z powodu zdarzenia niezwykłego, nienormalnego, niemieszczącego się w granicach doświadczenia życiowego, na skutek nadzwyczajnego zbiegu okoliczności, którego przeciętnie nie bierze się w rachubę. W granicach normalnego, zwykłego przebiegu zdarzeń odpowiedzialność za szkodę może powodować nie tylko przyczyna bezpośrednio ją wywołująca, lecz także dalsza, pośrednia, chyba że jej następstwa pozostają w tak luźnym związku przyczynowym, iż ich uwzględnienie wykraczałoby poza normalną prawidłowość zjawisk, ocenianą według doświadczenia życiowego i aktualnego stanu wiedzy.

W świetle art. 471 k.c. w związku z art. 361 § 2 k.c. szkoda obejmuje zarówno rzeczywistą stratę ( damnum emergens), jak i utracone korzyści ( lucrum cessans). Strata wyraża się w zmianie stanu majątkowego poszkodowanego, polegającej albo na zmniejszeniu się jego aktywów albo na zwiększeniu się pasywów. Utrata korzyści polega zaś na niepowiększeniu się czynnych pozycji w majątku poszkodowanego, które pojawiłyby się w tym majątku, gdyby nie zdarzenie wyrządzające szkodę. Takie ujęcie szkody odwołuje się do metody dyferencyjnej, polegającej na porównaniu aktualnego stanu majątkowego poszkodowanego z hipotetycznym stanem jego majątku, jaki by istniał, gdyby nie nastąpiło zdarzenie szkodzące.

Wobec powyższego przyjąć należało, że w niniejszej sprawie szkodą poniesiona przez powoda na skutek nieprawidłowego wykonania zobowiązania przez pozwanego jest kwota zasądzona od powoda wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 26 marca 2018 roku w sprawie o sygn. akt V GC 947/17, czyli 15 460,29 zł jako należność obejmująca wynagrodzenie uiszczone przez S. K. na rzecz powoda w związku z umową z dnia 12 maja 2015 roku wraz ze skapitalizowanymi odsetkami w wysokości 454,29 zł oraz kwota 4 391 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Nadto jako szkodę potraktować należało wydatki poniesione przez powoda w związku z tym procesem, czyli koszty dojazdu na rozprawy do Sądu Rejonowego w Nowym Sączu w wysokości 3 138,96 zł brutto, koszty utraconego zarobku powoda na skutek uczestnictwa w procesie sądowym w wysokości 5 166 zł, koszty noclegu w wysokości 300 zł oraz koszty wyżywienia w wysokości 50 zł. Łącznie szkoda wyniosła 28 506,25 zł i taką kwotę Sąd w oparciu o art. 471 w związku z art. 361 § 2 k.c. oraz art. 82 i 85 k.p.c. zasądził od pozwanego (pkt I wyroku).

O odsetkach od zasądzonej kwoty orzeczono na podstawie art. 481 k.c., przyznając je zgodnie z żądaniem pozwu, tj. od dnia jego wniesienia, który przypadał na 1 kwietnia 2019 roku do dnia zapłaty. W przedmiocie kosztów procesu orzeczono na mocy art. 98 § 1,1 1 i 3 k.p.c., orzekając o obowiązku zwrotu przez pozwanego jako przegrywającego w całości wydatków poniesionych przez powoda w łącznej wysokości 5 843 zł, w tym kwot: 1 426 zł uiszczonej opłaty od pozwu, kwoty 3 617 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika powoda wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa oraz 800 zł tytułem uiszczonej zaliczki na wynagrodzenie biegłego. O kosztach sądowych rozstrzygnięto w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., które nakazują zasądzić je w części tymczasowo wyłożonej przez Skarb Państwa od strony przegrywającej proces. W niniejszej sprawie była to kwota 679,95 zł stanowiąca część wynagrodzenia biegłego sądowego niepokryta przez zaliczkę uiszczoną przez powoda.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ilona Wadas
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Joanna Jankowska
Data wytworzenia informacji: