Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2025 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy XIV Wydział Cywilny

w składzie następującym:

w składzie następującym :

Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Aleksandra Smólska - Kreft

po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2025 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa A. P.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4310,08 zł (cztery tysiące trzysta dziesięć złotych 08/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18 stycznia 2024 r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2300,00 zł () tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty,

3.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Bydgoszczy kwotę 927,80 zł (dziewięćset dwadzieścia siedem złotych 80 /100) z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych.

SSR Aleksandra Smólska-Kreft

Sygn. akt XIV C 826/24 upr.

UZASADNIENIE

Powód A. P. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 4 310,08zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 stycznia 2024r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że w dniu 06 października 2021r. w wyniku kolizji drogowej został uszkodzony samochód marki B. (...), o numerze rejestracyjnym (...), będący własnością powoda. Sprawca zdarzenia posiadał ochronę ubezpieczeniową OC u pozwanego, który uznał swoją odpowiedzialność za skutki zdarzenia i wypłacił powodowi kwotę 3 785,94zł tytułem odszkodowania. Powód zlecił wykonanie kalkulacji, zgodnie z którą koszt naprawy wyniósł 7 646,02zł. Z tego tytułu poniósł wydatek w kwocie 450,00 zł. Powód podał, że na kwotę dochodzoną pozwem składa się brakujące odszkodowanie (3 860,08zł) oraz koszty sporządzenia prywatnej ekspertyzy (450,00zł) – razem 4 310,08zł

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanym w dniu 21 lutego 2024r. (I Nc 653/24) orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. W ocenie pozwanego ustalone przez niego odszkodowanie za naprawę samochodu w całości kompensuje powstałą szkodę. Koszty naprawy zostały określone przez pozwanego w oparciu o możliwość przeprowadzenia naprawy w warsztacie współpracującym z pozwanym z wykorzystaniem części zamiennych jakości O lub (...), które przywróciłyby pojazd do stanu sprzed szkody. W ocenie pozwanego pomiędzy stronami istnieje spór co do uzasadnionego zakresu naprawy. Ponadto pozwany nie posiada informacji o tym czy powód po zdarzeniu dokonał naprawy pojazdu. Nieznany jest też stan pojazdu sprzed wypadku. Pozwany zakwestionował zasadność poniesionych przez powoda kosztów prywatnej kalkulacji, a także roszczenie odsetkowe twierdząc, że postępowanie likwidacyjne zostało przeprowadzone bez zbędnej zwłoki i pozwany nie jest w opóźnieniu wobec powoda.

W toku procesu strony pozostały przy swoich stanowiskach.

S ąd ustalił, co następuje:

W dniu 6 października 2021r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki B. (...), nr rej. (...), stanowiący własność powoda. Sprawca zdarzenia był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej w pozwanym towarzystwie ubezpieczeniowym.

Pozwany uznał swoją odpowiedzialność i po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłacił poszkodowanemu kwotę 3 785,94zł. Pozwany w postępowaniu likwidacyjnym nie przeprowadził oględzin pojazdu.

okoliczno ść bezsporna, ponadto dow ód : decyzja pozwanego wraz z kalkulacj ą (k. 15-17).

Powód, celem odwołania się od decyzji ubezpieczyciela zlecił sporządzenie prywatnej ekspertyzy wg. której koszt naprawy pojazdu B. (...), nr rej. (...), na skutek kolizji z 6 października 2021 r. to 7 646,02 zł brutto. Za wykonanie prywatnej ekspertyzy powód zapłacił 450,00 zł.

dow ód : kosztorys sporz ądzony na zlecenie powoda (k. 26-32), faktura VAT nr (...) (k. 33).

Pozwany wezwany ponownie do zapłaty nie dopłacił żadnej kwoty do wcześniej wypłaconego świadczenia.

dow ód : wezwanie do zap łaty -k . 18-22, decyzja z 17 stycznia 2024 r. – k. 34-35

Powód nie przeprowadził naprawy pojazdu, gdyż przyznane i wypłacone przez pozwanego odszkodowanie było niewystarczające by przywrócić pojazd do stanu sprzed szkody. Osoba, która sprzedała pojazd powodowi zapewniła go, że pojazd posiada części oryginalne.

dow ód : przes łuchanie powoda (protokół z rozprawy z dnia 04 czerwca 2024r. k. 69-71)

Na skutek zdarzenia z 6 października 2021r. uszkodzeniu uległa prawa część pojazdu. W procesie restytucji pojazdu zasadnym jest użycie części oryginalnych jakości O lub (...). Producent pojazdu nie przewiduje w procesie montażu pojazdu oraz jego naprawy części jakości P, a dystrybutorzy przyjmują własne kryteria przyznawania częściom jakości P. Raport optymalizacji wykonany w programie (...)– nie wykazuje dostępności części oryginalnych jakości (...) dedykowanych dla pojazdu powoda. Ze względu na brak zestawień oraz katalogów zawierających informację z cenami oraz dostępnością używanych części oryginalnych, niemożliwe jest ustalenie kosztów naprawy pojazdu przy ich wykorzystaniu. Naprawa pojazdu z wykorzystaniem części oryginalnych nie spowodowałaby podwyższenia wartości rynkowej pojazdu, ponieważ nie nastąpiłaby poprawa walorów estetycznych oraz jego stanu technicznego, a jedynie jego odtworzenie do stanu sprzed zdarzenia.

Stawka roboczogodziny na poziomie gwarantującym prawidłowe wykonanie naprawy zgodnie z technologią producenta na rynku lokalnym dla poszkodowanego w nieautoryzowanych warsztatach naprawczych wynosi: 115zł/rbg za prace blacharsko-montażowe i 125zł/rbg za prace lakiernicze.

Celowy i ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy pojazdu marki B. (...), o numerze rejestracyjnym (...) po szkodzie z 6 października 2021r. przy użyciu nowych i oryginalnych części zamiennych, zgodnie z technologią producenta, z uwzględnieniem rynkowych stawek roboczogodzin na rynku lokalnym wynosił 7 823,29zł brutto.

dowód : opinia biegłego sądowego R. N. (k. 80-94)

S ąd zważył, co następuje:

Powyżej wskazany stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o bezsporne twierdzenia stron, zgromadzone w sprawie dokumenty, przesłuchanie powoda oraz na podstawie opinii biegłego z dziedziny techniki samochodowej, wyceny wartości oraz kosztów i jakości napraw pojazdów samochodowych.

Zebrany materiał dowodowy Sąd ocenił mając na względzie zasady logiki i zasady doświadczenia życiowego.

Dokumenty zgromadzone w sprawie Sąd uznał za wiarygodne, ponieważ ich autentyczność, prawdziwość i moc dowodowa nie budziły wątpliwości Sądu, a ponadto nie były kwestionowane przez strony. Co do prywatnej ekspertyzy, której wykonanie zlecił poszkodowany, to dokument ten miał to jedynie znaczenie, że powód podejmował próby uzyskania adekwatnego odszkodowania już na etapie przedprocesowym likwidacji szkody.

Przesłuchaniu powoda Sąd również przyznał walor wiarygodności, albowiem były one jasne, spójne i logiczne, a nadto korespondowały z dokumentami zgromadzonymi w sprawie.

Opinia biegłego sądowego z dziedziny techniki samochodowej oraz kosztów i jakości napraw pojazdów samochodowych w ocenie Sądu została sporządzona w sposób jasny, spójny i rzeczowy. Zawarte w treści opinii twierdzenia były poparte logiczną i spójną argumentacją, opartą na zgromadzonej w aktach sprawy dokumentacji. Opinia wyczerpująco odpowiadała na postawione pytania, a strony nie kwestionowały jej wniosków.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Poza sporem w sprawie pozostawał fakt odpowiedzialności pozwanego zakładu ubezpieczeń za szkodę w mieniu powoda powstałą w dniu 6 października 2021 r. Pozwany uznał bowiem roszczenie powoda co do zasady. Spór między stronami dotyczył wysokości należnego odszkodowania, a konkretnie wyceny kosztów naprawy samochodu powoda.

Przed rozważeniem istoty sprawy należy poczynić kilka uwag natury ogólnej. Jak stanowi art. 822 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Zgodnie natomiast z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i (...) Biurze (...)-li (Dz.U. Nr 124,poz. 1152) z ubezpieczenia OC przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem są zobowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Stosownie zaś do art. 36 ust. 1 tej ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem, najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy gwarancyjnej.

Zgodnie z treścią art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. W sytuacji gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. W przypadku szkody mającej zostać naprawioną przez ubezpieczyciela, świadczenie wypłaca się zawsze w pieniądzu, nie ma możliwości uzyskania przywrócenia stanu poprzedniego. Nie zmienia to faktu, że w obu przypadkach tożsame jest pojęcie samej szkody – chodzi o zmniejszenie aktywów lub powstanie pasywów w majątku poszkodowanego i zasadniczo w obu przypadkach znajdzie zastosowanie zasada pełnego odszkodowania, polegająca na przywróceniu poprzedniego stanu majątku poszkodowanego (art. 361 kc). Odszkodowanie ma wyrównać uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzającego szkodę. Uszczerbek taki istnieje już od chwili wyrządzenia szkody do czasu wypłacenia przez zobowiązanego sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości szkody ustalonej w sposób przewidziany prawem (por. uchwała Sądu najwyższego z dnia 15 listopada 2001 r., III CZP 68/01, OSNC 2002, z. 6, poz. 74; uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 czerwca 2001 r., V CKN 226/00, OSNC 2002, z. 3, poz. 40).Natomiast to, w jaki sposób ustalić należne odszkodowanie, w ocenie Sądu, zależy od okoliczności danej sprawy. Zgodnie z uchwałą Sadu Najwyższego z 13 czerwca 2003 roku ( III CZP 32/03; OSNC 2004/4/51), którą aprobuje orzekający w niniejszej sprawie Sąd: „odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku”. Jedyne ograniczenie, jakie zostało przewidziane przez ustawodawcę, wprowadza art. 824Sąd uznał również za zasadne żądanie zwrotu kosztów dokonanej prywatnej przedsądowej ekspertyzy w kwocie 450 zł. W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 2 września 1975 r. Sąd ten uznał zasadnie, iż „dokonana przed wszczęciem postępowania sądowego i poza zabezpieczeniem dowodów ekspertyza może być istotną przesłanką zasądzenia odszkodowania. W takim wypadku koszt ekspertyzy stanowi szkodę ulegającą naprawieniu (art. 361 k.c.).” Podobne stanowisko zostało wyrażone w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2004 r. W rozstrzyganej sprawie dokonana prywatna ekspertyza w ocenie Sądu stała się istotną przesłanką dla zasądzenia odszkodowania. Wykonanie jej było niezbędne dla uzyskania przez powódkę wiedzy, co do prawidłowości przeprowadzonego przez ubezpieczyciela pozwanego postępowania likwidacji szkody i uzyskania wiedzy odnośnie rzeczywistych kosztów niedokonanej naprawy przed wytoczeniem powództwa.

Odnośnie żądania zasądzenia odsetek ustawowych należy podnieść, iż należą się one zgodnie z art. 481 § 1 k.c. od dnia wymagalności roszczenia, z którego nadejściem dłużnik popada w opóźnienie. W przypadku ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu wymagalność ta nadchodzi, co do zasady, w dniu następującym po okresie 30 dni od dnia złożenia przez poszkodowanego zawiadomienia o szkodzie, jakim to okresem dysponuje ubezpieczyciel w celu wypłaty odszkodowania (art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. (Dz. U. 03.124.1152) o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych). W niniejszej sprawie szkoda została zgłoszona w 2021 r., a pod domagał się odsetek od stycznia 2024 r. stąd Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy. Zważywszy na to, że pozwany przegrał niniejszy proces, został on obciążony obowiązkiem zwrotu kosztów procesu powodowi. Na koszty złożyły się opłata od pozwu w kwocie 400 zł, 1000 zł tytułem zaliczki wykorzystanej na poczet opinii biegłego oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 900 złotych (§2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych).

Z uwagi na fakt, iż w sprawie pozostały nie rozliczone koszty związane z kosztami wynagrodzenia biegłego w dalszej kwocie 927,80 zł przenoszącej wartość pobranej na ten cel zaliczki (1000 zł ), które tymczasowo poniósł Skarb Państwa, Sąd na podstawie art. 108 k.p.c. w związku z art. 130 § 1 k.p.c. i z art. 98 k.p.c. obciążył tymi kosztami pozwango nakazując pobrać brakujaca kwotę tytułem nie uiszczonych kosztów sądowych, o czym orzeczono w punkcie 3 wyroku.

SSR Aleksandra Smólska-Kreft