Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2020 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy XIV Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Sądu Rejonowego Anna Samosiuk
Protokolant:	sekretarz sądowy Agnieszka Zielecka

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2020 r. w Bydgoszczy na rozprawie

sprawy z powództwa S. B.

przeciwko (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.913,13 zł (sześć tysięcy dziewięćset trzynaście złotych 13/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 grudnia 2018 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.163 zł (dwa tysiące sto sześćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Anna Samosiuk

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2019 r. powód S. B. wniósł przeciwko (...) spółka akcyjna V. (...) pozew o zapłatę kwoty 6.913,13 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od 7 grudnia 2018 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, że 29 września 2018 r. uległ uszkodzeniu stanowiący jego własność pojazd marki B. o numerze rejestracyjnym (...). Do zdarzenia doszło wskutek odpadnięcia kafelki z opaski balkonu lokalu nr (...) znajdującego się w B. przy ul. (...), która spadła na pojazd należący do powoda i uszkodziła go. Lokal należy do Miasta B., natomiast Zarządcą nieruchomości pozostaje (...) sp. z o.o. w B., która jest ubezpieczona w zakresie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. Wskazał ponadto, że szkoda została zgłoszona, jednak pozwany odmówił wypłacenia odszkodowania. W toku likwidacji szkody został sporządzony przez pozwanego kosztorys naprawy pojazdu powoda na kwotę 5.620 zł netto, tj. 6.913,13 zł brutto.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany zakwestionował żądanie co do zasady wskazując równocześnie, że zaprzecza aby ponosił odpowiedzialność cywilną za szkodę powstałą w związku ze zdarzeniem z dnia 29 września 2018 r. Podniósł, że odpowiedzialność za tego rodzaju szkodę opiera się na zasadzie winy, natomiast w trakcie postępowania likwidacyjnego nie wykazano, że po stronie ubezpieczonego doszło do zaniedbań lub zaniechań, które doprowadziły do powstania szkody.

Przed zamknięciem rozprawy stanowiska stron nie uległy zmianie.

S ąd ustalił, co następuje:

W dniu 29 września 2018 r. doszło do zdarzenia polegającego na oderwaniu się części obrzeża z płytek ceramicznych balkonu przynależnego do lokalu nr (...) znajdującego się na 3 kondygnacji budynku przy ul. (...) w B., na skutek tego zdarzenia uszkodzony został zaparkowany pod nim pojazd marki B. o nr rejestracyjnym (...), który należał do powoda.

O. ści bezsporne, a nadto zgłoszenie szkody k.8-10; 68, oświadczenie M. M. – k. 21, oświadczenie K. P. i N. J. – k. 22, pismo powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego – k. 24, dokumentacja fotograficzna – k. 47v-49v, 83-88v, 90-96 , protokół szkody w pojeździe- k.51, zeznania świadka K. P. – k. 174–174v, przesłuchanie powoda – k.174v.

W wyniku zdarzenia w pojeździe powoda doszło do powstania szkody polegającej na zniszczeniu tylnej szyby pojazdu, błotnika tylnego, klapy tylnej. Koszty naprawy oszacowano na kwotę 5.690,43 zł netto, tj. 6.913,13 zł brutto. Wycena obejmowała wymianę części zamiennych pojazdu w postaci szyby tylnej, czynności blacharskie oraz lakiernicze wraz z materiałem.

D. ód: protokół szkody -k. 53, analiza kosztów naprawy- k. 54-55, kosztorys eurotax nr (...)- k. 8753, ekspertyza pojazdu- k. 57-57v.

Zarządca nieruchomości zlecał wykonywanie prac naprawczych firmom zewnętrznym na zgłoszenie lokatorów nieruchomości. Już wcześniej były problemy z odpadającymi częściami z budynku, w tym fragmentami opasek balkonowych oraz fragmentami tynku. Zgłaszano zarządcy zły stan balkonów polegający na odpadaniu ich fragmentów. Po wystąpieniu zdarzenia zarządca usunął pozostałą część obrzeża płyty balkonowej.

D. ód: zeznania świadka K. P. – k. 174–174v, przesłuchanie powoda – k.174v, pismo z dnia 21 grudnia 2018 r.- k. 24.

Zarządcą nieruchomości przy ul. (...) w B. jest Administracja (...) sp. z o.o. w B.. W dacie zdarzenia zarządca nieruchomości posiadał ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego (...) spółka akcyjna V. (...). Zdarzenie zostało zgłoszone pozwanemu w dniu 9 listopada 2018 r. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany pismem z dnia 7 grudnia 2018 r. odmówił powodowi wypłacenia odszkodowania ze względu na brak ustalenia winy ubezpieczonego, tj. (...) sp. z o.o. w zakresie powstania szkody.

D. ód: polisa seria (...)-A nr (...) – k. 113v- 114v, zgłoszenie szkody k.8-10, pismo z dnia 7 grudnia 2018 r. – k. 19.

S ąd zważył, co następuje:

W sprawie poza sporem pozostawała okoliczność, że doszło do uszkodzenia pojazdu powoda. Sporna natomiast była kwestia odpowiedzialności pozwanego, w szczególności winy ubezpieczonego, tj. zarządcy nieruchomości - (...) sp. z o.o. w B..

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W tym miejscu należy wskazać, że podstawę odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela stanowił art. 822 k.c., zgodnie z którym przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz została zawarta umowa ubezpieczenia. Oznacza to, że ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność tylko wówczas, gdy odpowiedzialność tę ponosi podmiot ubezpieczony u niego w zakresie odpowiedzialności cywilnej.

Podstawę materialnoprawną zgłoszonego roszczenia stanowił art. 415 k.c., w zw. z
art. 416 k.c., który przewiduje oparcie odpowiedzialności sprawcy szkody na zasadzie winy. Jedną z przesłanek warunkujących odpowiedzialność deliktową jest zdarzenie sprawcze, czyli zarówno działanie, jak i zaniechanie, które polega na tym, iż osoba, na której ciąży obowiązek czynnego działania nie wykona tego obowiązku. Bezspornym w tej sprawie było to, że obowiązek utrzymania miejsca zdarzenia w należytym stanie ciążył na zarządcy nieruchomości, który objęty był ochroną ubezpieczeniową świadczoną przez pozwanego.

Konieczną przesłanką odpowiedzialności pozwanego jest także fakt powstania szkody. Szkoda powinna być rozumiana z uwzględnieniem treści przepisu art. 361 k.c. W związku z tym za szkodę należy uznać uszczerbek w prawnie chronionych dobrach majątkowych, wyrażający się w różnicy między stanem tych dóbr, jaki istniał i jaki następnie mógłby istnieć w ramach normalnej kolei rzeczy, a stanem jaki powstał na skutek zdarzenia wywołującego zmianę polegającą na uszczupleniu aktywów lub zwiększeniu pasywów.

W świetle przeprowadzonych dowodów nie budziło wątpliwości Sądu, że do zdarzenia doszło w miejscu, którego zarządcą była Administracja (...) sp. z o.o. Przyczyną uszkodzenia pojazdu należącego do powoda było oderwanie się części obrzeża z płytek ceramicznych balkonu przynależnego do lokalu nr (...) w budynku przy ul. (...) w B. oraz fakt, że wbrew swemu obowiązkowi zarządca nie wykonywał ciążącego na nim obowiązku utrzymywania budynku w należytym stanie. W ocenie Sądu potwierdzają to zarówno zeznania świadka, jak również okoliczność usunięcia przez Zarządcę nieruchomości obrzeża balkonu dopiero po wystąpieniu zdarzenia z dnia 29 września 2018 r. W ocenie Sądu, stan balkonów w budynku oraz fakt, iż nie dokonywano napraw balkonu podczas wcześniejszego remontu elewacji, jak również brak zabezpieczenia obrzeża balkonu przed oderwaniem się jego elementu, czy chociażby zabezpieczenia powierzchni bezpośrednio pod balkonem lokalu nr (...) tak, aby niemożliwym było przejście pod nim czy zaparkowanie pojazdu nosi znamiona zawinienia w postaci niedbalstwa. Źródłem obowiązków zarządcy jest art. 184b ustawy o gospodarce nieruchomościami z 21 sierpnia 1997 r. (Dz.U.2020.65 z dnia 15 stycznia 2020 r.), zaś w przypadku ich niedochowania ponosi odpowiedzialność za skutki swoich zaniedbań. Nie ulega wątpliwości, iż to zarządca odpowiada za zapewnienie bezpieczeństwa poprzez utrzymywanie należytego stanu technicznego budynku. To z kolei prowadzi do przyjęcia odpowiedzialności pozwanego - ubezpieczyciela, który posiadał umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zawartą z zarządcą nieruchomości - względem powoda - właściciela pojazdu. Zarządca powinien podjąć stosowne działania, aby wyeliminować niebezpieczeństwo oderwania się części obrzeża balkonu. Sąd uznał, że gdyby zarządca nieruchomości w należyty sposób wywiązał się ze swoich obowiązków w zakresie dbania o stan budynku, lub ewentualnie ogrodził obszar na którym występowało zagrożenie, nie doszłoby do zdarzenia powodującego szkodę. W związku z tym pomiędzy szkodą powoda a zaniechaniem zarządcy zachodzi normalny związek przyczynowy przewidziany w art. 361 § 1 k.c. Podkreślenia wymaga, że zarządca nieruchomości jako podmiot profesjonalnie zajmujący się zarządzaniem nieruchomościami powinien w określonym nieprzerwanym czasie (tj. tak długo jak sprawuje zarząd nad określoną nieruchomością) utrzymywać daną nieruchomość, elementy jej elewacji, balkony, czy też dach w stanie niezagrażającym bezpieczeństwu przechodniów, jak również pojazdów.

W ocenie Sądu, na gruncie niniejszej spawy, zaistniały przesłanki odpowiedzialności zarządcy w myśl art. 415 k.c., a mianowicie bezprawne zaniechanie zarządcy nieruchomości, wina zarządcy, szkoda majątkowa po stronie powoda, jak również związek przyczynowy między bezprawnym zawinionym zachowaniem zarządcy a powstałą szkodą.

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 817 § 1 i 2 k.c. zasądzając odsetki za opóźnienie w wysokości odsetek ustawowych od dnia 7 grudnia 2018 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie drugim sentencji wyroku na podstawie art. 98 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Koszty postępowania poniesione przez powoda wyniosły łącznie 2.163,00 zł, na które składały się kwoty 1.800 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika będącego radcą prawnym zgodnie z § 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radcy prawnego, kwotę 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwotę 346 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu.

SSR Anna Samosiuk