Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XV GU 211/15 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Bydgoszczy z 2015-12-09

Sygn. akt: XV GU 211/15

POSTANOWIENIE

Bydgoszcz, dnia 9 grudnia 2015r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, Wydział XV Gospodarczy

Przewodniczący: SSR Ewa Gatz-Rubelowska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marta Kokosza

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2015r. w Bydgoszczy na rozprawie

sprawy z wniosku dłużnika D. P. nieprowadzącego działalności gospodarczej o ogłoszenie upadłości

postanawia:

oddalić wniosek

Na oryginale właściwe podpisy.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2015 r. dłużnik D. P. złożył wniosek o ogłoszenie jego upadłości jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. W uzasadnieniu wnioskodawca wskazał, iż prowadził działalność gospodarczą na własny rachunek . Początkowo było to świadczenie usług (...) a następnie działalność gastronomiczna- (...). Niewypłacalność dłużnika jest zaś bezpośrednio wynikiem nietrafionej inwestycji- otwarcia lokalu na przełomie III i IV kwartału 2013 r. Dłużnik podkreślił, iż wszystkie jego zobowiązania finansowe powstały w II połowie 2013 r. i I połowie 2014 r. i dotyczą tylko zobowiązań związanych z działalnością gospodarczą. Dłużnik wskazał, iż jego niewypłacalność powstała z przyczyn losowych , niezależnych i niezawinionych . Dłużnik nie posiada majątku a jego jedynym dochodem jest zasiłek dla bezrobotnych.

Na rozprawie dnia 2 grudnia 2015 r. dłużnik podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 1 listopada 2005 r. r. dłużnik zarejestrował działalność gospodarczą pod nazwą (...) D. P. .

Dowód : okoliczności bezsporne, a ponadto

-

wydruk CEIDG k 4 akt XV GU (...)/15

-

zeznania dłużnika k. 178-179

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dłużnik nie regulował wymagalnych zobowiązań pieniężnych wobec następujących podmiotów;

- S. J. od dnia 10 października 2013 r. w kwocie 7.300 zł.

- R. M. od dnia 7 grudnia 2013 r. w kwocie 10.580 zł.

- (...) S.A. od 30 stycznia 2014 r. do 30 października 2014 r. w łącznej kwocie 10.627,16 zł.

- (...) sp. z o.o. 21 marca 2014 r. do 19 września 2014 r. w łącznej kwocie 140.312,04 zł.

- (...) sp. z o.o. S.K.A. od dnia 5 listopada 2013 r. do 16 października 2014 r. w kwocie łącznej 97.050,93 zł. z tym, że kwota 23.436,95 zł. była wymagalna od 5 listopada 2013 r. a kwota 23.523,29 zł. stała się wymagalna z dniem 20 grudnia 2013 r.

-S. C. M. S. od 10 grudnia 2013 r. do 24 maja 2014 r. w łącznej kwocie 14.728,73 zł , z tym, że kwota 9.494,11 zł. stała się wymagalna z dniem 21 grudnia 2013 r.

(...) w kwocie 45.010,68 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 23 czerwca 2015 r.

(...) w kwocie 1.018 zł od dnia 15 października 2015 r.

(...) w kwocie 31.885,57 zł. od dnia 5 września 2015 r.

- (...) sp. z o.o. w kwocie 442,80 zł.

-A. B. od dnia 20 listopada 2014 r. do dnia 20 stycznia 2015 r. w kwocie 627,30 zł.

Dowód : okoliczności bezsporne, a ponadto;

-

spis wierzycieli dokonany przez dłużnika wraz z dokumentacją k. 102-173

-

zeznania dłużnika 178-179

Dłużnik posiada także wymagalne zobowiązania wobec M. P. (1), T. P., M. P. (2) w kwocie 12.000 zł. tytułem zaległych alimentów ( klauzula wykonalności nadana aktowi notarialnemu z dnia 8 kwietnia 2014 r. ).

Dowód : okoliczności bezsporne, a ponadto;

-

spis wierzycieli dokonany przez dłużnika wraz z dokumentacją k. 102-173

Dłużnik stał się niewypłacalny 21 grudnia 2013 r. – a zatem w czasie , gdy prowadził działalność gospodarczą. W tej dacie posiadał bowiem wymagalne zobowiązania wobec czterech wierzycieli , których nie uiścił do dnia dzisiejszego; wobec S. J. od dnia 10 października 2013 r. w kwocie 7.300 zł. ,R. M. od dnia 7 grudnia 2013 r. w kwocie 10.580 zł. , (...) sp. z o.o. S.K.A. w kwocie 23.436,95 zł. od 5 listopada 2013 r. oraz w kwocie 23.523,29 zł. wymagalnej z dniem 20 grudnia 2013 r. , S. C. M. S. w kwocie 9.494,11 zł. wymagalnej z dniem 21 grudnia 2013 r.

Dowód :

-

spis wierzycieli dokonany przez dłużnika wraz z dokumentacją k. 102-173

-

zeznania dłużnika 178-179

Dnia 30 września 2014 r. r. dłużnik zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej i z dniem 2 października 2014 r. został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej.

Dowód : okoliczności bezsporne, a ponadto

-

wydruk CEIDG k 4 akt XV GU (...)/15

-

zeznania dłużnika k. 178-179.

Dnia 31 sierpnia 2015 r. dłużnik złożył wniosek o ogłoszenie upadłości działając jako przedsiębiorca.

Postanowieniem z dnia 14 września 2015 r. w sprawie XV GU (...)/15 Sąd Rejonowy w Bydgoszczy oddalił wniosek dłużnika w oparciu o przepis z art. 13 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego.

Dowód : okoliczności bezsporne, a ponadto

-

wniosek dłużnika w sprawie XV GU (...)/15 k 2-13 akt XV GU (...)/15

-

postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 14 września 2015 r. - k 14-16 akt XV GU (...)/15

Obecnie dłużnik jest osoba bezrobotną, poszukuje pracy. Nie posiada żadnego majątku.

Dowód :

-

zeznania dłużnika 178-179

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez dłużnika, których autentyczności i prawdziwości nie kwestionowano, jak również na podstawie zeznań dłużnika D. P..

Sąd ocenił jego zeznania jako logiczne, konsekwentne, spójne i znajdujące potwierdzenie w zebranym w niniejszej sprawie materiale dowodowym, a przede wszystkim w zebranych dokumentach. Dlatego też nie znalazł podstaw do ich kwestionowania i oparł się na nich przy ustalaniu stanu faktycznego w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie przesądzić trzeba, iż w stosunku do dłużnika zastosowanie mają przepisy o upadłości konsumenckiej na podstawie art. 491 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535), dalej określanej jako p.u.n.

Zgodnie z treścią art. 10 p.u.n., upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 p.u.n. dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Z istoty porządku prawnego wynika, że każdy powinien wykonywać swe wymagalne zobowiązania w terminie. Jeżeli zatem dłużnik nie wykonuje ciążących na nim wymagalnych zobowiązań, wówczas jest niewypłacalny, co stwarza podstawę ogłoszenia go upadłym. Bez znaczenia też jest, czy są to zobowiązania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą czy zawodową, czy też inne zobowiązania. ( por. F. Zedler , Komentarz do art. 11 p.u.n., [w:] A. Jakubecki, F. Zedler, Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, Zakamycze, 2003. ).

Niemniej jednak stan taki jest bardzo często odwracalny. Stąd u wielu autorów oraz w najnowszym orzecznictwie Sądu Najwyższego widoczne i aktualne jest stanowisko , iż niewykonywanie wymagalnych zobowiązań musi mieć charakter trwały. Najpełniej nowe spójne stanowisko Sądu Najwyższego zostało przedstawione w wyroku z dnia 19 stycznia 2011 r. ( IV CSK 211/10). Sąd Najwyższy wskazał w nim, iż „krótkotrwałe wstrzymanie płacenia długów wskutek przejściowych trudności nie jest podstawą ogłoszenia upadłości, gdyż o niewypłacalności w rozumieniu art. 11 ust. 1 p.u.n. można mówić dopiero wtedy, gdy dłużnik z braku środków przez dłuższy czas nie wykonuje przeważającej części swoich zobowiązań”. Stanowisko to zostało potwierdzone w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2011 r. ( VCSK 320/10) oraz w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2011 r. ( V CSK 352/10). Poglądy wyrażone w przedmiotowych orzeczeniach czerpią z niezwykle bogatego orzecznictwa przedwojennego, które uznawane jest za mające zastosowanie także pod rządami obecnej ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy jednoznacznie, iż po stronie dłużnika zachodzi przesłanka o której mowa powyżej. Analiza przedłożonych przez dłużnika dokumentów pozwoliła ustalić, że niewątpliwie zaprzestał on wykonywania wymagalnych zobowiązań w sposób trwały 21 grudnia 2013 r. Z tą datą bowiem dłużnik posiadał wymagalne nieuregulowane zobowiązania wobec czterech wierzycieli na łączną kwotę 74.334,35 zł. Dłużnik posiada obecnie zadłużenie wobec dwunastu wierzycieli . Większość zobowiązań zostało zaciągniętych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dłużnika.

Pomimo wystąpienia przesłanki niewypłacalności , która została omówiona powyżej ogłoszenie upadłości w niniejszej sprawie było niemożliwe z uwagi na zaistnienie przesłanki negatywnej określonej treścią art. 491 4 ust. 2 pkt. 3 p.u.n.

Z cytowanego przepisu wynika bowiem, iż sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli w okresie 10 lat przed dniem zgłoszenia wniosku dłużnik mając taki obowiązek, wbrew przepisom ustawy nie zgłosił w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości.

Obowiązek i termin złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości reguluje art. 21 p.u.n., zgodnie z którym dłużnik - przedsiębiorca jest zobowiązany, nie później niż w terminie dwóch tygodni od dnia w którym wystąpiła podstawa do ogłoszenia upadłości, zgłosić w sądzie wniosek o ogłoszenie upadłości.

Niewątpliwie dłużnik w niniejszej sprawie prowadził działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od roku 2005 . Stan niewypłacalności powstał 21 grudnia 2013 r. r. a zatem dłużnik w terminie 14 dni od tej daty winien złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości tj. do dnia 4 stycznia 2014 r. Tymczasem dłużnik jako przedsiębiorca złożył wniosek o ogłoszenie upadłości w dniu 31 sierpnia 2015 r. a zatem z ponad półtorarocznym opóźnieniem, co więcej 11 miesięcy po wyrejestrowaniu i zamknięciu działalności gospodarczej .

Bezspornym jest zatem , iż niewypłacalność dłużnika powstała w trakcie prowadzenia przez niego działalności gospodarczej jak i fakt , iż wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnik jako przedsiębiorca w terminie nie złożył, choć przepisy prawa nakładały na niego taki obowiązek.

Podkreślić też trzeba, iż składając wniosek dłużnik wprost wskazał, iż nieuregulowane zobowiązania wynikają z faktu prowadzonej działalności gospodarczej .

W przedmiotowej sprawie nie zaistniały też przesłanki do zastosowania zasady słuszności czy humanitaryzmu, w szczególności zauważyć należy, iż dłużnik jest osobą posiadającą możliwości zarobkowe. Odwołanie się zaś do zasad generalnych odnosi się jedynie do wypadków szczególnie uzasadnionych , które w niniejszej sprawie w ocenie Sądu nie wystąpiły.

Dłużnik , nie przytoczył we wniosku ani w swych zeznaniach żadnych okoliczności, które przemawiać by mogły za zastosowaniem wobec niego zasad słuszności lub humanitaryzmu.

Zeznając dłużnik stwierdził, iż jest osoba bezrobotną, poszukującą pracy. Nie posiada żadnego majątku.

Okoliczności te, nie są zdarzeniami nadzwyczajnymi i nie przemawiają za zastosowaniem wobec uczestnika zasad słuszności i humanitaryzmu.

Okoliczności zaś, na które wskazywał dłużnik stanowiące o przyczynach jego niewypłacalności nie mogły w żaden sposób usprawiedliwić faktu nie złożenia w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości przedsiębiorcy D. P. co więcej złożenia go z ponad półtorarocznym opóźnieniem i 11 miesięcy po wykreśleniu z ewidencji działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej okoliczności, wobec faktu, iż dłużnik w okresie 10 lat przed dniem zgłoszenia wniosku w niniejszej sprawie będąc do tego zobowiązanym jako przedsiębiorca nie złożył w terminie wniosku o ogłoszenie upadłości Sąd wniosek dłużnika o ogłoszenie upadłości konsumenckiej oddalił na podstawie art. 491 4 ust. 2 pkt. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 233) .

Na oryginale właściwe podpisy.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marcin Pilarski
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Bydgoszczy
Osoba, która wytworzyła informację:  Ewa Gatz-Rubelowska
Data wytworzenia informacji: